نگرشی به تبیین مفهوم «ورود» به جهنم با رویکردی بر آیات 71 و 72 سوره مریم

سیمایی که تعابیر قرآن کریم از حالات روحی و روانی انسان ها در هنگام ورود به بهشت یا جهنم تصویر کرده است، نشان دهنده تناسب و هماهنگی لفظ و معنا در تبیین جلوه های جزا و مکافات عمل افراد است. مفاد آیات 71 و 72 سوره مریم از چگونگی «ورود» همه انسان ها اعم از کافر و مومن به جهنم حکایت دارد، که پرهیزکاران نجات می یابند و ناپاکان در آن باقی می مانند. برخی نیز با تبیین معناشناسی واژه «ورود» در برخی آیات قرآن در جلوه «حضور و اشراف»، آن را قابل تعمیم به معنای واژه «واردها» در سوره مریم دانسته و ورود همگانی به جهنم را منتفی شمرده اند. برخی دیگر نیز چنین دخولی را در فضایی غیر از جهنم متصور شده اند. از این رو، پژوهش حاضر به شیوه توصیفی و تحلیل آیات قرآنی، با بررسی و نقد دیدگاه های مختلف در این باره، بر معنای واژه «وارد» در جلوه «دخول» در جهنم تاکید داشته و با  بهره گیری از دیگر آیات و روایات، آن را تبیین کرده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که همه انسان ها اعم از مومن و کافر وارد جهنم می شوند، اما هنگام ورود بهشتیان به جهنم، آتش سوزان آن هیچ آسیبی به ایشان نمی رساند، بلکه شعله های فروزان آتش در برابرشان سرد و گلستان می شود، سپس در امنیت کامل به بهشت درمی آیند.