بررسی شاخصه های اصالت در آثار الوگرافیک و اتوگرافیک با تکیه بر نظریه نلسون گودمن

اصالت اثر هنری از مسایلی است که توجه هنرمندان، منتقدان و نظریه پردازان مباحث هنر را همواره، به خود جلب کرده است. اصالت هنری، مفهومی ناپایدار است و با مفاهیمی چون تداوم، تغییر و حقیقت ارتباط دارد. احراز اصالت هنری، امکان ارزیابی اثر و حق مالکیت هنری را هموارتر می سازد. در میان نظریه پردازان تئوری های هنر، نلسون گودمن، ضمن قایل شدن تفاوت و تمایز مبحث اصالت آثار در میان هنرها، با طبقه بندی فرآیندها و شیوه های آفرینش گری به دو نوع آثار هنری اتوگرافیک و الوگرافیک اشاره دارد. او خوانشی بدیع و نوین در این زمینه ارائه می دهد. هنرهای اتوگرافیک را غیرقابل کپی شدن و هنرهای الوگرافیک را دو مرحله ای، با قابلیت تکثیر نامحدود معرفی می کند. هنرهایی نظیر نقاشی و مجسمه، هنرهای اتوگرافیک یا خودنگاشتی و هنرهای گرافیکی با منطق تکثیرپذیری از جمله هنرهای الوگرافیک به شمار می آید. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت اسناد کتابخانه ای، به بررسی شاخصه های اصالت در آثار هنری الوگرافیک و اتوگرافیک می پردازد. مقاله، بر اساس این پرسش اصلی شکل گرفت: چه عواملی بر اصالت هنر و معناداری ذات هنر، نقش تاثیرگذار دارند؟ و این که بر پایه نظریه  گودمن چه تفاوتی میان آثار تکثیرپذیر و یگانه وجود دارد؟ پرسش ها منتج به ارائه این فرضیه شد که، اصیل بودن اثر هنری، رابطه معناداری با ذات اثر دارد و پدیدآورنده با خلاقیت و تفکر خویش و بدون گرده برداری از آثار خلق شده دیگر، به معنایی یگانه نائل می آید. یافته های پژوهش بر مبنای نظری خود بدین نتیجه نائل گردید که آثار تکثیرپذیر(الوگرافیک) همانند آثار یگانه (اتوگرافیک) دارای اصالت و ارزش هنری بوده و می توان در زمره آثار هنری فاخر، ارزشمند و دارای اصالت، مورد ارزیابی شاخصه ای قرار گیرد.