مطالعه نقش سرمایه فرهنگی بر میزان استفاده از فناوریهای ارتباطی و اطلاعات (ICT) (مطالعه موردی: شهروندان رشت)

در پژوهش حاضر تاثیر سرمایه فرهنگی بر فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان و نیز سنجش میزان سرمایه فرهنگی و استفاده از فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان بررسی شد. روش پژوهش پیمایش و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه است. شهروندان شهر رشت جامعه آماری این پژوهش بودند که با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر از آنها با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون t، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. در یافته های پژوهش مشخص شد که سرمایه فرهنگی با میزان استفاده از فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان رابطه مستقیم و مثبت دارد، یعنی با افزایش یکی، دیگری نیز افزایش می یابد، همچنین تحلیل رگرسیونی تاثیر متغیر سرمایه فرهنگی بر فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی معنادار است، یعنی فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی قابلیت پیش بینی با ابعاد سرمایه فرهنگی را دارد و سایر نتایج از ابعاد متغیر ها نیز بیانگر تاثیر چشمگیر سرمایه فرهنگی بر فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی شهروندان است.