نقش عوامل پیش بین در حفظ کاهش وزن در افراد مبتلا به چاقی

در افراد چاق، کاهش 5 تا 10 درصد از وزن اولیه می تواند موجب کاهش خطرات ناشی از چاقی گردد؛ از این رو شناخت عوامل پیش بین اثرگذار بر حفظ کاهش وزن اثر گذار دارای اهمیت می باشد. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش عوامل مهم در پیش بینی موفقیت در حفظ کاهش وزن انجام شد.

روش بررسی: 

در این مطالعه 200 نفر از زنان مبتلا به چاقی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از توضیح و تبیین اهداف پژوهش و کسب اجازه برای ورود به آن از شرکت کنندگان خواسته شد تا ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه روابط چند بعدی خود- بدن، پرسشنامه سه عاملی رفتار خوردن و انتظارات پیامد درمان، پرسشنامه خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن، پرسشنامه فضای مراقبتی، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (Rosenberg)، پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21: Depression Anxiety Stress Scales)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS: Multidimensional Perceived Social Support Scale) و مقیاس تفکر دوقطبی در اختلالات خوردن (DTEDS) را تکمیل کنند. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری همبستگی Pearson و رگرسیون گام به گام مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. سطح معنا داری معادل (05/0>P) در نظر گرفته شد.

یافته ها: 

نتایج نشان دادند که متغیرهای خودکارآمدی سبک زندگی مرتبط با خوردن، تصویر بدنی، عزت نفس، تفکر دوقطبی در خوردن و حمایت اجتماعی ادراک شده در مجموع 8/39 درصد از واریانس موفقیت در حفظ کاهش وزن افراد شرکت کننده در بلند مدت را پیش بینی می کند.

نتیجه گیری:

 عوامل روان شناختی و رفتاری نقش مهمی را در موفقیت افراد مبتلا به چاقی برای نگهداری کاهش وزن در بلند مدت ایفا می کنند. در نظر گرفتن این عوامل در برنامه های کاهش وزن ضروری به نظر می رسد.