بررسی میزان بقای کلیه پیوندی در بیماران پیوند شده در بیمارستان شهید هاشمی نژاد طی سالهای 92-1387

با توجه به پیشرفت های درمانی و استفاده از درمان های جدید در پیوند کلیه، همواره نیاز به ارزیابی میزان بقای کلیه پیوندی و بیمار و نیز بررسی تاثیر درمان های جدید وجود دارد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بقای کلیه پیوندی و بیمار در بیماران پیوند شده طی سال های 92-1387 در بیمارستان شهید هاشمی نژاد انجام شد.

مطالعه گذشته نگر حاضر در ارتباط با 750 بیمار پیوند شده انجام شد. با استفاده از چک لیست ویژگی های دموگرافیک گیرنده و دهنده، ویژگی های نارسایی کلیه، سابقه پیوند قبلی، منبع پیوند و عملکرد آن، رد پیوند و وضعیت بیمار در آخرین پیگیری ثبت گردید. اطلاعات در نرم افزار SPSS 23 وارد شد و با استفاده از جداول عمر و آنالیز کاپلان مایر (Kaplan-Meier) و میزان بقای کلیه پیوندی و بیمار محاسبه گشت.

یافته ها: 

میانگین طول مدت بقای بیماران بر اساس آنالیز کاپلان مایر 1±85 ماه بود. میزان بقای بیمار در گروه سنی بالاتر از 40 سال و میزان بقای کلیه پیوندی در بیماران با علت نارسایی کلیه نامشخص و دیابت پایین تر بود. میزان بقای کلیه پیوندی در بیماران با DGF (Delayed Graft Function) کمتر از بیماران با  SGF(Slow Graft Function) یا EGF (Excellent Graft Function) بود. جنس گیرنده، گروه خونی، دیالیز پیش از پیوند، منبع پیوند و جنس دهنده تاثیری بر میزان بقای پیوند و بیمار نداشت.

نتیجه گیری:

 نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که میزان بقای هفت ساله کلیه پیوندی و بیمار در بیماران پیوند شده در این مطالعه به ترتیب 79 و 80 درصد بوده و میانگین طول مدت بقای کلیه پیوندی و بیمار به ترتیب 84 و 85 ماه می باشد.