بررسی هیستوپاتولوژیکی اثر سینرژیک مصرف موضعی اسانس Mentha pulegium و عسل در ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی

یکی از اهداف درمان علم پزشکی، ترمیم زخم در زمان کوتاه تر، با عوارض جانبی کمتر می باشد. اهمیت و اثربخشی استفاده از گیاهان دارویی در سالیان اخیر افزایش یافته است.

مطالعه حاضر جهت بررسی اثر سینرژیک مصرف موضعی اسانس نعنا و عسل در ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی رت انجام شده است.

این مطالعه تجربی روی 75 سر رت نژاد Wistar انجام گرفت. تحت بیهوشی، زخمی مربع به ابعاد 15 × 15 میلی متر ایجاد شد. برای توزیع موش ها روش تصادفی اعمال شد. سطح زخم ها در گروه های تجربی روزانه یک بار با نعنا، عسل، ترکیبی از هر دو و پماد فنی توئین پوشانیده شد. درگروه شاهد هیچ گونه تیماری انجام نشد. در بررسی ماکروسکوپی و اندازه گیری سطح زخم، در روزهای 1، 4، 7، 10 و 14 ارزیابی شد. در بررسی های هیستوپاتولوژیکی ، یک نمونه از بستر زخم از تمام گروه های مورد مطالعه برداشته شد و مورد پردازش بافتی قرار گرفت. برای بررسی اختلاف معنی داری بین گروه ها آنالیز واریانس یک طرفه و یا دوطرفه استفاده شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ی 21 استفاده شده و نیز مقدار 05/0 P < از نظر آماری معنی دار درنظر گرفته شد.

در گروه درمانی ترکیب عسل و نعنا در مقایسه با گروه های دیگر (درصد بهبودی بیشتر و مساحت زخم کمتر) اثربخشی بر روی تسریع ترمیم زخم، به طور معنی داری بیشتر بود (001/0 < P).

نتیجه گیری:

 مصرف ترکیب اسانس نعنا و عسل در ترمیم پذیری زخم باز پوستی موثر بوده و باعث تسریع ترمیم زخم شده است.