تبیین فرآیند تصمیم گیری جهت سقط یا تداوم در زنان دارای بارداری ناخواسته: یک مطالعه نظریه پایه

طی چرخه زندگی، عده ای از زنان، بارداری ناخواسته را تجربه می کنند. بنابراین مجبور به تصمیم گیری در مورد ختم یا تداوم بارداری هستند. اگرچه این فرآیند تصمیم گیری همواره رخ می دهد، اما تحقیقات کمی بر این فرآیند پیچیده، پویا، متغیر و وابسته به زمینه متمرکز شده اند؛ لذا این مطالعه با هدف تبیین فرآیند تصمیم گیری جهت سقط یا تداوم در زنان دارای بارداری ناخواسته انجام گرفته است.

این مطالعه از نوع کیفی با رویکرد نظریه پایه است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه غیرساختار یافته و عمیق با 29 مشارکت کننده طی اردیبهشت 1395 تا فروردین 1396 در شهر تبریز انجام گرفت. نمونه گیری به صورت هدفمند، آغاز و سپس تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. تحلیل، هم زمان با جمع آوری داده ها با استفاده از نسخه 10 نرم افزار MAXQDA انجام یافت.

یافته ها: 

تحلیل داده ها منجر به استخراج چهار طبقه محوری «تهدید پنداری»، «مقاومت آمیخته به تردید»، «منابع و ارزش های موثر بر تصمیم گیری» و «قبول تصمیم و تایید» با متغیر مرکزی تاییدپذیری شد؛ بدین معنی که فرآیند تصمیم گیری در زنان دارای بارداری ناخواسته با درک تهدید به عنوان دغدغه اصلی شروع می شود که این امر منجر به مقاومت آن ها در برابر پذیرش بارداری ناخواسته می گردد. سپس مواجهه با تهدیدات ناشی از سقط، موجب تردید و دودلی در انجام سقط می شود. در این میان زنان، متاثر از ارزش های اعتقادی و با توجه به منابع حمایتی، سعی به انتخاب مسیری دارند که حداقل آسیب و تهدید و حداکثر مقبولیت و تاییدپذیری را داشته باشد. قبول تصمیم و تایید آن نیز پیامد و نتیجه فرآیند تعاملی تصمیم گیری است.

نتیجه گیری:

 آن چه که نظریه تصمیم گیری جهت سقط یا تداوم بارداری ناخواسته را از نظریه های عمومی تصمیم گیری متمایز می کند، تاییدپذیری آن از بعد اجتماعی می باشد. پذیرش اجتماعی سقط و فرزندآوری، همسو با ارزیابی اخلاقی از سن و مرحله رشد جنین، مسیر تصمیم گیری در بارداری ناخواسته را براساس تاییدپذیری آن هدایت می کند.