ژن مقاوم به متی سیلین و موپیروسین در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از پرسنل بیمارستان شهرستان داراب با روش Multiplex PCR

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین  (MRSA) Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus و موپیروسین از پاتوژن های مهم بیمارستانی می باشد. یکی از منابع مهم این ارگانیسم در عفونت بیمارستانی، پرسنل بیمارستان می باشند. هدف این تحقیق تعیین فراوانی ژن مقاوم به متی سیلین و موپیروسین در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از پرسنل بیمارستان  با روش Multiplex PCR   می باشد.

در این مطالعه 150 نفر از پرسنل بیمارستان مورد بررسی گردیدند و نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از آنها با روش های بیوشیمیایی و میکروبی تایید شدند. جهت تعیین میزان حساسیت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک متی سیلین و موپیروسین از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد. سپس، حضور ژن های mec A،  mup و  nuc با استفاده از Multiplex PCR بررسی شد.

از بین 150 فرد مورد مطالعه، 120 نفر (80%) زن بودند. در مجموع 53 نفر (3/35%) ناقل استافیلوکوکوس اورئوس بودند که 42 نفر زن و 11 نفر مرد بودند. از 11 ایزوله جدا شده از مردان، 4 مورد مقاوم به متی سیلین بودند و هیچ کدام به موپیروسین مقاوم نبودند. از 42 ایزوله جدا شده از زنان، 11 مورد مقاوم به متی سیلین و 2 مورد مقاوم به موپیروسین بودند. . با استفاده از روش مولکولی، تعداد 11 ایزوله (5/9%) دارای ژن mecA بودند و هیچ سویه ای دارای ژن mup نبودند.

شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و موپیروسین میان پرسنل بیمارستان داراب، نسبتا کم بود. با اینحال کنترل دائمی ناقلین و درمان آنها می تواند از اشاعه این باکتری و عفونت های حاصل از آن جلوگیری نماید.