سنگ نگاری، زمین شیمی و مدل دولومیتی شدن سازند تله زنگ (پالئوسن پسین- ائوسن پیشین) در جنوب و جنوب باختر کرمانشاه

در این پژوهش، به منظور تعیین مدل دولومیتی شدن سازند تله زنگ، از دو برش چینه شناسی مناسب در جنوب و جنوب غرب کرمانشاه استفاده شده است. برش باریکه در جنوب غرب شهرستان کرمانشاه با ضخامت 282 متر به طور هم شیب بر روی سازند امیران و در زیر سازند کشکان قرار گرفته است. ضخامت دولومیت های حاضر در این برش، به حدود 40 متر می رسد که منحصرا مربوط به قاعده سازند تله زنگ می باشد. برش کبوتربالا در جنوب شهرستان کرمانشاه با ضخامت 65 متر همانند برش باریکه به طور هم شیب و پیوسته بر روی سازند امیران قرار گرفته و با یک ناپیوستگی فرسایشی از سازند کشکان جدا می گردد. دولومیت های حاضر در این برش تنها مربوط به بخش های راسی سازند تله زنگ هستند که 12 متر ضخامت دارند. بر اساس شواهد صحرایی، مطالعات پتروگرافی (میکروسکوپ پلاریزان، میکروسکوپ الکترونی و کاتدولومینسانس) و آنالیزهای ژئوشیمیایی (AAS)، چهارنوع دولومیت در سازند تله زنگ تشخیص داده شده است که عبارتند از دولومیکرایت، دولومیکرواسپارایت، دولواسپارایت و سیمان های دولومیتی پرکننده حفرات. در این نوع دولومیت ها شواهدی از وجود بلورهای دولومیت زین اسبی دیده نشده است و دولومیکرواسپاریت ها بیشترین تخلخل را در بین انواع دولومیت ها دارند. بر اساس نمودار حاصل از آنالیز نقطه ای عنصری (EDX)، کانی رسی اسمکتیت در بین دولومیت های راسی در برش باریکه شناسایی گردید. مدل دولومیتی شدن سازند تله زنگ در بخش های بالایی توالی (در برش کبوتربالا)، مدل سبخا و در بخش های پایینی توالی(در برش باریکه)، مدل تدفین کم عمق تعیین شده است. مقادیر پایین آهن و منگنز در دولومیت های درشت بلور برش باریکه، به شرایط اکسیدان تا نیمه اکسیدان در طی تدفین کم عمق نسبت داده می شود.