رابطه علی بین حافظه فعال، اضطراب و افسردگی با میانجی گری سرسختی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در زلزله شهرستان سرپل ذهاب

اختلال استرس پس از سانحه یک مشکل روانپزشکی رایج بعد از رویداد حوادث بسیار دردناک و استرس زا هستند و تهدیدی برای زندگی شخص و جامعه است.  پژوهش حاضر با هدف رابطه علی بین حافظه فعال، اضطراب و افسردگی با میانجی گری سرسختی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام گرفت.

روش پژوهش با توجه به هدف از نوع کاربردی و شیوه ی اجرای آن توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه زلزله زدگان دارای اختلال استرس پس از سانحه  شهرستان سرپل ذهاب بودند. که از میان آنها به روش تصادفی چند مرحله ای و با استفاده از نمونه های در دسترس 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. سپس داده های موردنظر با استفاده از پرسشنامه های حافظه فعال دانیمن وکارپنتر ، مقیاس اضطراب بک(BAI)، افسردگی بک و مقیاس سخت رویی جمع آوری شد [H1] .  برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، درصد و انحراف معیار) و استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری) با نرم افزارSPSS 21 و لیزرل استفاده شد [H2] .

یافته ها: 

نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری نشان دادند بین حافظه فعال، اضطراب و افسردگی با میانجی گری سرسختی روانشناختی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه رابطه معنی داری بودند.

یافته ها نشان داد سرسختی روانشناختی رابطه بین حافظه فعال، اضطراب و افسردگی را میانجی گری می کند. اختلال استرس پس از سانحه زلزله به عنوان عوامل مهم و تاثیرگذار بر سطح ارتقا سلامت روانی مطرح است و با شناسایی عوامل به همراه برنامه ریزی مناسب می تواند منجر به کاهش افسردگی و اضطراب شود.