تاویل‏ های منشوری عطار از هبوط آدم

عطار که انسی مستمر با قرآن کریم و احادیث داشته برابر مشرب فکری و نوع نگاه خویش، به نحوی گسترده به تاویل آیات و احادیث دست یازیده است. او در این فرآیند علاوه بر تاویل های ساده ساختار و تک بعدی، تاویل های چند بعدی (منشوری) هم دارد؛ به این صورت که او بارها و از مناظر مختلف به یک موضوع قرآنی یا روایی نگاه کرده و هر بار تاویلی متفاوت از آن موضوع واحد ارائه نموده است. این ویژگی که از مختصات سبکی وی به شمار می رود، با عنوان «تاویل منشوری» موضوع این پژوهش است. از سوی دیگر با مطالعه آثار منظوم عطار به روشنی دریافت می شود که او در این آثار، نگاهی خاص به فرآیند آفرینش آدم و هبوط او به زمین دارد. حال این پرسش مطرح می شود که نوع نگاه او به «هبوط آدم از درگاه حق» چگونه است و چه ساختاری دارد؟ پژوهش حاضر بر پایه روش توصیف (descriptive) و تحلیل محتوا (contentanalysis)، پاسخی برای این پرسش ارائه کرده است. یافته ها نشان می دهند که مجموعه تاویل های ارائه شده درباره هبوط آدم، افزون براین که بیانگر نگاه منشوری عطار به ماجرای هبوط آدم هستند، مجموعه ای را تشکیل می دهند که می توان آن را تاویل خوشه ای نامید.