ارتباط شاخص های سلامت روان و خودکارآمدی با رضایت از زندگی در دانشجویان مقاطع مختلف رشته روانشناسی

با توجه به اینکه سلامت روان و عوامل اثرگذار بر آن مانند رضایت از زندگی و خودکارآمدی از مولفه های مهم در زندگی افراد به شمار می آیند، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شاخص های مختلف سلامت روان و خودکارآمدی با رضایت از زندگی در دانشجویان مقاطع مختلف رشته روان شناسی طراحی و اجرا شد.

روش ها:

 در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی جامعه مورد مطالعه از بین دانشجویان پسر و دختر دانشکده روانشناسی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه آزاد ساری در سال 1395 انتخاب شدند. نمونه های آماری با استفاده از نمونه گیری تصادفی و به روش طبقه ای (کارشناسی، ارشد و دکتری) به تعداد 185 نفر انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سلامت عمومی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه رضایت از زندگی بود. داده های جمع آوری شده به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت روان و رضایت از زندگی (0/52=r) و بین خودکارآمدی و رضایت از زندگی (0/66=r) رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت، همچنین تفاوت معناداری در سلامت روانی (0/019=P) و خودکارآمدی (0/012=P) دانشجویان مقاطع مختلف روانشناسی مشاهده شد.

نتیجه گیری:

 پژوهش حاضر نشان داد به همان میزان که سلامت روان، خودکارآمدی و رضایت زندگی می توانند تاثیر مثبتی در زندگی فرد داشته باشند، اختلال در سلامت روان می تواند این تاثیر را به نوع منفی تبدیل کند.