بررسی نقش تعاونی های روستایی در توسعه روستاها از دیدگاه کارشناسان مدیریت تعاون روستایی استان تهران

هم اکنون راهبرد های نوین توسعه روستایی به طور فزاینده ای به توسعه سرمایه اجتماعی و بهره گیری از ظرفیت انجمن های حرفه ای جامعه محلی گرایش دارند. در این میان، تعاونی های روستایی عناصری ضروری از جامعه مدنی به شمار می روند که به توانمندسازی کشاورزان، کاهش فقر و بهبود وضعیت فقرای روستایی کمک می کنند. آن ها همچنین در کسب دانش و مهارت، دسترسی بهتر به نهاده ها، پایه ریزی کسب و کارهای روستایی و بازاریابی اثربخش تر محصولات برای کسب درآمد بیشتر به مردم روستایی کمک می کنند. در همین رابطه، هدف اصلی پژوهش حاضر توسعه چارچوبی برای بررسی و فهم نقش تعاونی های روستایی در پیشبرد فرایند توسعه مناطق روستایی استان تهران بود. جامعه آماری تحقیق، 80 کارشناس اجرایی درگیر با امور تعاونی های روستایی در سازمان جهاد کشاورزی استان تهران را شامل می شد. داده ها به کمک یک نسخه پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد و با استفاده از بسته نرم افزار آماری ویژه علوم اجتماعی (SPSS) و به کمک تکنیک رگرسیون خطی چندگانه تحلیل گردید. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرات برخی کارشناسان خبره و اعضای کمیته تحقیق تایید شد. پایایی ابزار نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید (مقدار ضریب آلفا برابر با 93/0 به دست آمد). بر اساس یافته ها، تفاوت آماری معنی داری میان دیدگاه کارشناسان نسبت به وضعیت فعلی و مطلوب مورد انتظار از تعاونی های روستایی برای نقش آفرینی در نواحی روستایی منطقه وجود داشت. همچنین یافته های رگرسیون خطی نشان داد که چهار مولفه «عملکرد»، «زیرساخت های فیزیکی»، «حمایت های پیرامونی» و «مدیریت» مجموعا 67 درصد از واریانس متغیر وابسته (نقش تعاونی های روستایی در توسعه منطقه) را تبیین می کنند.