بررسی تاثیر گلایسین بتائین بر رشد و عملکرد گل محمدی تحت تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر گلایسین بتائین بر برخی ویژگی های رشدی و عملکرد گل محمدی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 در گلخانه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری انجام گرفت. تیمارها شامل چهار سطح شوری 2، 5، 8 و 11 دسی زیمنس بر متر و سه سطح بدون محلول پاشی (شاهد)، 50 و 100 میلی-مولار گلایسین بتائین بود. نتایج نشان داد که اثر ساده تنش شوری به جز بر تعداد شاخه در بوته و تعداد گلبرگ، اثر معنی داری بر سایر صفات مورد بررسی داشت. همچنین اثر ساده کاربرد گلایسین بتائین علاوه بر تعداد شاخه در بوته و تعداد گلبرگ بر ارتفاع و نسبت وزن گلبرگ به گل تاثیر معنی داری نداشت. بیش ترین تعداد گل در بوته، عملکرد گل و عملکرد اسانس در گیاهان تیمار شده با سطوح شوری 2، 5 و 8 دسی زیمنس بر متر مشاهده شد که به ترتیب نسبت به تیمار 11 دسی زیمنس بر متر دارای حدودا 5/7 عدد گل، 5/29 گرم گل در بوته و 6 میلی گرم اسانس در بوته بالاتری برخوردار بودند. نتایج اثر متقابل شوری و گلایسین بتائین نشان داد که گیاهان تیمار شده با تنش شوری 2 دسی زیمنس بر متر و 100 میلی مولار گلایسین بتائین بالاترین ارتفاع (71 سانتی متر) و تیمار شوری 11 دسی زیمنس بر متر و بدون مصرف گلایسین بتائین پایین ترین ارتفاع (40 سانتی متر) را داشتند. به طور کلی کاربرد غلظت 50 میلی مولار گلایسین بتائین در شرایط بدون تنش شوری سبب تولید بالاترین وزن گل محمدی شد.