تعیین فاکتور رشد شبه انسولینی ادراری (urinary IGF-I) جهت کمک به تشخیص سن اسکلتی بیماران

مارکرهای بیوشیمیایی از جمله عواملی هستند که در رشد و ترمیم استخوان نقش دارند و می توان آنها را بصورت کمی در مایعات بیولوژیکی ارزیابی کرد. هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییرات سطح فاکتور رشد شبه انسولینی 1 (IGF-I) در ادرار بعنوان یک شاخص بلوغ و مقایسه آن با مراحل بلوغ مهره های گردنی (CVMSs) در سفالومتری طرفی است.

در این مطالعه مقطعی 50 بیمار (دختر و پسر) مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی بین سنین 18-8 سال در محدوده CVMS2 تا  CVMS6 تکامل مهره های گردنی که نیاز به درمان ارتودنسی و رادیوگرافی لترال سالومتری داشتند، انتخاب شدند. این افراد همگی سالم بودند. CVMSs بر اساس سفالومتری های طرفی و سطوح ادراری IGF-Iبه روش ELISA  با استفاده از کیت های ادراری ثبت شدند. مقادیر متوسط IGF-I  برای هر گروه بر اساس CVMS، با تست های من ویتنی، کروسکال والیس و کای دو در نرم افزار آماری SPSS  آنالیز شدند .سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.

در این مطالعه میانگین سنی افراد شرکت  کننده 3/82±12/96با محدوده 8 تا 18 سال بود. تفاوت معنی  داری در توزیع جنسیتی در گروه  های مختلف CVM وجود نداشت (P=0.106). سطح ادراری IGF-I  در گروه  های مختلف CVMS، به غیر از گروه CS3، تفاوت معنی  داری نداشتند.(P=0.073) در گروه CS3، میانگین سطح ادراری IGF-I، 2727 /0بوده که با سایر گروه  ها تفاوت معنا داری داشت (P=0.000). مقدار IGF-I  بین مردان (011/0±08/0) و زنان (04/0±03/0)  تفاوت معنی داری نداشت (P-Value=0.492).

در این مطالعه بالاترین سطح IGF-I  ادراری در افراد مونث و مذکر در مرحله سوم و چهارم CVM گزارش شد که مصادف با حداکثر سرعت رشدی در بیماران می باشد.