جداسازی و شناسائی قارچ های مولد آنزیم فیتاز به منظور استخراج و استفاده آنزیم در خوراک دام و طیور

در مطالعه حاضر، قارچ های بومی تولید کننده فیتاز از خاک و دیگر نمونه های محیطی(شامل خاک اطراف ریشه گیاهان تیره لگومینوز، فضولات گاو و بز، بستر مرغ، ورمی کمپوست، خاک معدن فسفر معدنی، آب فاضلاب، گیاهان و میوه های آلوده شده به قارچ و نمونه های قارچی تهیه شده از موسسه رازی (کنترل)، جداسازی وابتدا بر روی محیط سابورو دکستروز آگار به مدت 5 روز در انکوباتور و در دمای 28 درجه سانتی گراد، گرمخانه گذاری شدند. سپس به منظور شناسایی و جداسازی قارچ هایی که توانایی تولید آنزیم فیتاز را داشتند، از محیط کشت غربالگری فیتاز (PSM) استفاده گردید. خصوصیات مورفولوژیکی سویه های قارچی با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نمونه هایی که تولید هاله شفاف کرده بودند برای سنجش میزان فعالیت آنزیمی فیتاز بر مبنای آزاد شدن یک نانومول فسفر در مدت یک دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس میزان تولید آنزیم و مقدار بیومس تولیدی، تعدادی از گونه ها انتخاب شدند. بهترین محیط غربالگری و حداکثر فعالیت آنزیمی در5/5 =PH و در دمای 30 درجه سانتی گراد ثبت گردید. در پایان برای شناسایی کامل سویه های قارچ، روش توالی یابی با دستگاه ژنتیک آنالایزر مورد استفاده قرار گرفت. قارچ های فوزاریم اگزیسپروم با 11/130 واحد آنزیمی و آسپرژیلوس نایجر با 27/125 واحد آنزیمی با بیشترین مقدار تولید فیتاز شناسایی و محدوده روز پنجم تا هفتم برای مرحله استخراج و خالص سازی به عنوان بهترین زمان معرفی شدند. نتایج حاصل از بررسی های مورفولوژیکی کاملا منطبق با نتایج شناسایی مولکولی بودند