ارزیابی برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ های همیشه بهار (Calendula officinalis) تحت تاثیر رژیم آبیاری

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تنش خشکی بر کربوهیدرات های محلول، پرولین ریشه و برگ، رنگیزه های فتوسنتزی و عملکرد گلبرگ و بذر ژنوتیپ های همیشه بهار به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. سه رژیم آبیاری (35%، 60% و 85% تخلیه آب قابل دسترس) به عنوان فاکتور اصلی و نه ژنوتیپ همیشه بهار (اهواز، تهران، اصفهان1، اصفهان2، Candy-man، Gitana، Zen-gold، اصفهان3، اصفهان4) به عنوان فاکتور فرعی در سال زراعی 95-1394 در اهواز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تاثیر رژیم آبیاری و ژنوتیپ بر عملکرد گلبرگ و بذر و صفات مورد بررسی معنی دار بود. در اثر تنش خشکی بر محتوای کربوهیدرات ها و پرولین ریشه و برگ افزوده شد ولی از مقدار RWC، کارتنوئید، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، عملکرد گلبرگ و بذر ژنوتیپ ها بطور معنی داری کاسته شد. نتایج بدست آمده همبستگی بالای محتوای کربوهیدرات های محلول با  RWC و شاخص حساسیت به خشکی را نشان می دهند. ژنوتیپ های متحمل دارای بالاترین محتوای کربوهیدرات های محلول، پرولین برگ و کارتنوئید بودند. براساس اعداد شاخص حساسیت به خشکی، ژنوتیپ های “اهواز” ، “اصفهان 2” و “اصفهان 1” در گروه متحمل به خشکی، “تهران”، "Candy-man"، “Gitana” در گروه نیمه متحمل به خشکی و “اصفهان4”، “Zen-gold” و “اصفهان3” در گروه ژنوتیپ های حساس به خشکی تقسیم بندی شدند. ژنوتیپ "Candy-man" و ژنوتیپ “اهواز” به ترتیب بیشترین عملکرد گلبرگ و بذر را در کلیه سطوح خشکی تولید کردند.