تحلیل نقش جذابیت و پویایی فضایی میدان در تبدیل آن به فضای جمعی شهری (مطالعه موردی میدان نقش جهان اصفهان و میدان آزادی تهران)

شهر به مثابه موجود زندهای است که برای بقا به پویایی، سرزندگی و نشاط نیاز دارد. فضاهای شهری به میزان تعاملی که در آنها جریان دارد در این بقا موثراند. وجود کیفیت مکان در ابعاد مختلف آن برای ایجاد این تعامل بسیار حیاتی است. در این پژوهش جذابیت و پویایی به عنوان مولفه اصلی کیفیت فضایی موردبررسی قرارگرفته و بر اساس شاخص های نظریه مکان پایدار به بررسی ابعاد کیفی مکان پرداخته است. در این تحقیق میدان های شهری مورد بررسی خاص قرارگرفته است. در ابتدا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به معرفی کیفیت های فضایی از یکسو و شناسایی عوامل زمینه ساز موفقیت میدان ها شهری از سوی دیگر و نحوه ارتباط این دو با یکدیگر موردبررسی و تحلیل قرار گرفت و بدین ترتیب معیارهای مطلوبیت و کیفیت در بهبود فضاهای شهری بررسیشده است. در ادامه با روش پیمایشی به سنجش نظرات استفاده کنندگان این فضای شهری در رابطه با این کیفیت های فضایی در میدان نقش جهان و میدان آزادی با استفاده از پرسشنامه پرداخته شده است. یافته های این تحقیق نشان میدهد که میدان های دارای ویژگی های فضای جمعی شهری سرزندهتر و بهمراتب پویاتر و جذابتر تجربه میشوند و نقش مهمی در ایجاد خاطره های جمعی شهروندان دارند. رمز این موفقیت در حضور مردم است و با تشویق مردم به حضور در عرصه میدان، تحرک وزندگی در آن جریان مییابد. فضاهای شهری موفق با حضور مردم شخصیت مییابند و از این طریق شخصیت اینگونه فضاها تقویت میگردد.