ارتباط کیفیت خدمت ارائه شده به بیماران دیابتی نوع دو با خودارزیابی

تضمین مراقبت های با کیفیت بالا برای بیماران دیابتی، از چالش نظام های مراقبت سلامت در سراسر جهان است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط کیفیت خدمت ارائه شده به بیماران دیابتی نوع دو با خودارزیابی در مراکز خدمات جامع سلامت بود.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1397 در ده مرکز خدمات جامع سلامت واقع در جنوب شهر تهران و بر روی 203 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اندازه گیری جامع کیفیت در سلامت بود. از آزمون های آماری T-Test، آنالیز واریانس و رگرسیون لجستیک برای تحلیل داده ها استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 وارد شدند.

یافته ها:

 از دید بیماران، میانگین امتیاز کیفیت خدمات 7/47 بود. بالاترین میانگین امتیاز کیفیت خدمات مربوط به اعتماد و استمرار خدمت بود و گروه حمایتی و پیشگیری کمترین میانگین امتیاز را کسب کردند. ارتباط آماری معنادار بین کیفیت خدمت و خودارزیابی کنترل دیابت در 12 ماه گذشته وجود داشت ( P= 0.007). همچنین بین کیفیت خدمت با عارضه دیابتی رابطه معنادار یافت شد ( P = 0.04). با افزایش هر یک واحد کیفیت خدمت، شانس ویزیت طبق استاندارد به میزان 27 درصد افزایش معنادار داشت (P = 0.013 ).

بحث و نتیجه گیری: 

طراحی و اجرای مداخلاتی به منظور افزایش حمایت اجتماعی از بیماران و تبادل تجربیات آن ها با یکدیگر و نیز آموزش گروه سلامت به منظور بهبود بعد پیشگیری و بعد ایمنی در مراقبت ها ضروری است.