رابطه استرس شغلی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی در کارکنان بهداشت محیط و حرفه ای شاغل در دانشگاه های علوم پزشکی البرز و جندی شاپور اهواز

کارکنان بهداشت محیط و حرفه ای یکی از مهم ترین منابع نظام سلامت در بخش بهداشت می باشند. موضوعاتی مانند استرس شغلی و نارضایتی از شغل می توانند بر تعهد سازمانی پرسنل بهداشتی تاثیر نامطلوب داشته باشند. هدف این مطالعه بررسی رابطه استرس شغلی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی در کارکنان بهداشت محیط و حرفه ای شاغل در دانشگاه های علوم پزشکی البرز و جندی شاپور اهواز بود.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به شیوه مقطعی بر روی 238 نفر از کارکنان بهداشت حرفه ای و محیط انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، سه پرسشنامه سنجش استرس شغلی Osipow، تعهد سازمانی Allen و Meyers و رضایت شغلی Susan بودند. از آزمون های آماری تی تست، آنالیز واریانس دو طرفه و تحلیل رگرسیون خطی استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 وارد شدند.

یافته ها: 

اکثریت کارکنان مورد مطالعه در هر دو گروه شغلی بهداشت محیط (75/5%) و حرفه ای (81/5%) زن بودند. در بین ابعاد تعهد سازمانی، تعهد مستمر در کارکنان گروه شغلی بهداشت محیط (6/15 ± 30/19) و بهداشت حرفه ای (7/49 ± 27/55) بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد. رضایت شغلی کارکنان مورد مطالعه با ابعاد سه گانه تعهد سازمانی رابطه معنادار قوی داشت (0/01>P).

بحث و نتیجه گیری: 

با آموزش مهارت مدیریت استرس و افزایش رضایت شغلی در این گروه های شغلی می توان نسبت به کاهش میزان استرس شغلی و رضایت بیشتر کارکنان اقدام نمود و زمینه را برای افزایش تعهد سازمانی آنان فراهم کرد.