نقش میانجی تاب آوری در ارتباط میان هیجان خواهی و مصرف الکل در جوانان 40-24 سال شهر تهران: یک مطالعه توصیفی

اعتیاد به الکل هزینه های سنگینی را به سازمان های بهداشتی تحمیل می کند. مولفه ی تاب آوری به عنوان یک عامل محافظ در میزان گرایش به مصرف الکل می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هیجان خواهی و مصرف الکل با میانجی گری تا ب آوری در جوانان 40-24 ساله شهر تهران انجام گرفت.

این مطالعه توصیفی، در قالب نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انجام شد و به صورت نمونه گیری در دسترس، 410 نفر از  افراد 24 تا 40 سال مطابق با ملاک های ورود و خروج در سال 1396 در شهر تهران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های شناسایی اختلالات مصرف الکل، هیجان خواهی Zuckerman و تاب آوری Conner-Davidson بود که شرکت کنندگان به صورت تصادفی آن ها را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

یافته ها حاکی از وجود رابطه معکوس بین هیجان خواهی، تاب آوری و تمامی مولفه های آن ها بود. هم چنین بین هیجان خواهی با مصرف الکل رابطه مستقیم و بین تاب آوری با مصرف الکل رابطه معکوس وجود داشت.

با توجه به نتایج، مولفه های هیجان خواهی و تاب آوری، میزان مصرف الکل را در افراد تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس می توان از طریق مهارت آموزی و افزایش تاب آوری، هیجان خواهی بالا را تا میزان زیادی کنترل نمود و از آن طریق تا حد امکان میزان مصرف و سوءمصرف الکل را مدیریت کرد.