نقش ابعاد جو آموزش سازمانی و جهت گیری یادگیری شخصی بر یادگیری حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

برای همگام شدن نیروی انسانی سازمان، یادگیری حرفه ای باید با ایجاد جو آموزش سازمانی مطلوب به صورت پیوسته صورت گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد جو آموزشی سازمانی و جهت گیری یادگیری شخصی بر یادگیری حرفه ای در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است. نمونه آماری شامل 220 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه های استاندارد شامل جو آموزش سازمانی تریسی و توس، جهت گیری یادگیری شخصی تارنو و یادگیری حرفه ای لی و همکاران فراهم گردید. داده ها در نرم افزار SPSS 21 با استفاده از روش‏های آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بیشترین میانگین در میان ابعاد جو آموزش سازمانی مربوط به بعد حمایت مدیریتی بود و میانگین جهت گیری یادگیری شخصی از جو آموزش سازمانی بیشتر بود. نتایج تحلیل مسیر لیزرل نشان داد ابعاد جو آموزش سازمانی شامل حمایت مدیریتی (52/0(ß =، حمایت شغلی (63/0 (ß =و حمایت سازمانی (67/(ß = و جهت گیری یادگیری شخصی (87/0 (ß= بر میزان یادگیری حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز اثر علی مثبت معناداری داشتند و مدل آنها از برازش مناسبی برخوردار است.

جو آموزش سازمانی و جهت گیری یادگیری شخصی بر میزان یادگیری حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز تاثیر مستقیم مثبت معناداری دارند.