تاثیر 12 هفته تمرین ائروبیک در آب بر عملکرد و ساختار قلب زنان دیابتی نوع 2 مبتلا به نارسایی قلبی

دیابت ملیتوس یکی از مشکلات تهدید کننده سلامتی است که شیوع روزافزون آن با عوارض قلبی- عروقی همراه می باشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرین آئروبیک در آب بر عملکرد و ساختار قلب زنان دیابتی نوع 2 مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید مدنی تبریز می باشد.

در یک طرح تحقیقی نیمه تجربی از بین زنان دیابتی نوع 2 در محدوده سنی 45 تا 65 سال مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید مدنی تبریز 32 نفر بصورت داوطلبانه انتخاب و در یکی از دو گروه تمرین در آب (16 =n) یا گروه کنترل (16 =n) قرار گرفتند. گروه تمرین در آب 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته تمرینات ائروبیک را در داخل آب با شدت درک فشار 5-8 به مدت 60 دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل روند طبیعی فعالیت های روزمره را دنبال کردند. شاخص های دیابتی شامل قند خون ناشتا (Fasting Blood Sugar)، انسولین، مقاومت به انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) و عملکرد دیاستولی شامل A Velocity (AV)، E Velocity (EV)، نسبت E بهA (E/A)، Deceleration Time (DT)، عملکرد سیستولی شامل Ejection Fraction (EF)، توده بدن چپ (Left Ventricular Mass)، systolic pressure (SP)، diastolic pressure (DP) و ضربان قلب استراحتی (RHR) 48 ساعت قبل و بعد از دوره 12 هفته ای تمرین از آزمودنی ها اخذ شد. برای تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنف، تی مستقل در سطح معنی داری 05/0=α استفاده شد.

نتایج این تحقیق نشان داد که در شاخص های قند خون ناشتا (006/0=P)، هموگلوبین گلیکوزیله (012/0=P)، AV (002/0=P)، SP (042/0=P) و RHR (035/0=P) کاهش معنی دار و در شاخص های EV (034/0=P)، EF (002/0=P)، LVM (000/0=P) افزایش معنی داری در گروه تمرین در آب نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. اما این تغییرات در شاخص DT، EA و DP بین دو گروه معنی دار نبود.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام فعالیت های ورزشی در داخل آب با توجه به ماهیت هوازی و مقاومتی این تمرینات می تواند در بهبود عملکرد قلبی بیماران دیابتی مبتلا به نارسایی قلبی تاثیرگذار باشد.

* فرمول ها به درستی نمایش داده نمی شوند.