تاثیر 12 هفته تمرین پیلاتس بر سطوح سرمی اینترلوکین-6، پروتئین واکنشگر C و فاکتور نکروز تومور آلفا در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن
بالارفتن شاخص های التهابیIL-6 ، CRP و TNF-α افزایش بیماری های قلبی عروقی را باعث می گردد. تعدیل شیوه ی زندگی، استراتژی مفیدی برای پیش-گیری از بیماری های قلبی عروقی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین پیلاتس بر سطوح سرمیIL-6، CRP و TNF-α در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن بود.
در این مطالعه نیمه تجربی 28 زن دارای اضافه وزن (میانگین BMI 1/1±2/27 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین پیلاتس (14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی پیلاتس به مدت 12 هفته (3 جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا درآمد. گروه کنترل در طول 12 هفته هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه خونی، 48 ساعت قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینات، بعد از 14-12 ساعت ناشتا طی دو مرحله گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته و از آزمون تحلیل کوواریانس به ترتیب جهت بررسی اختلاف درون گروهی و بین گروه های تحقیق استفاده گردید.
در مقایسه درون گروهی تنها مقدار سرمی CRP در گروه تمرین کاهش معناداری داشت (0/048=P). اما در مقایسه بین گروهی میزان سرمیTNF-α ,CRP و IL-6 تفاوت معناداری با گروه کنترل نداشت (0/05 ≥P).
اگرچه از لحاظ آماری بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت اما می توان این گونه بیان داشت که تاحدودی اجرای تمرینات پیلاتس می تواند آثار مفیدی روی برخی نشانگرهای التهابی بگذارد به طوری که تا حدودی باعث کاهش غلظت CRP در زنان مبتلا به اضافه وزن شد. کاهش سطوح سرمی CRP با کاهش میزان چربی بدن و بهبود ترکیب بدنی همراه بود. لذا فعالیت جسمانی می تواند به عنوان بخش اساسی در شیوه ی زندگی هر فرد بزرگسالی در نظر گرفته شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.