اثرات تغذیه و سن بر روی خصوصیات الیاف بز کرکی رائینی

در این مطالعه به بررسی اثرات سطح تغذیه و سن بر روی رشد الیاف بز رائینی با استفاده از روش های بافت شناسی پرداخته شده است.

برای این منظور 24 راس بز رائینی از شهرستان بافت تهیه شد. حیوانات به چهار گروه تغذیه ای تقسیم شدند. الف- 7/0 احتیاجات تغذیه ای (M 7/0) ب- در حد احتیاجات تغذیه ای (M) ج- 4/1 احتیاجات تغذیه ای (M4/1) د- 8/1 احتیاجات تغذیه ای (M8/1). برای اندازه گیری  قطر الیاف از روش میکروپروژکسیون استفاده شد. جهت مطالعه پراکندگی فولیکول های مو در روی پوست، از ناحیه میانی سمت چپ، بیوپسی گرفته شد. سپس بلو ک های پارافینی به روش معمول بافت شناسی تهیه شدند. سپس مقاطع بافت شناسی تهیه شده با استفاده از رنگ آمیزی ساک پیک رنگ آمیری شدند..

اثر سطح تغذیه و سن بر روی میزان رشد الیاف در واحد سطح، درصد فعالیت فولیکو ل های ثانویه، طول الیاف کشمیر و درصد الیاف کشمیر معنی دار نبود. در نمونه های الیاف شهریور ماه، میانگین قطر کشمیر گروه M 7/0به طور معنی داری کمتر از گروه های(1/8M ,1/4M ,M ) دیگر بود. افزایش سطح تغذیه بیشتر از حد نگهداری، باعث افزایش مقدار کشمیر تولیدی نشد. میانگین قطر کشمیر در خرداد ماه افزایش معنی داری نسبت به ماه قبل نشان داد . بیشترین مقدار الیاف تولیدی در واحد سطح به ماه های خرداد و تیرتعلق داشت. نسبت فولیکول های ثانویه به اولیه در این تحقیق 6/12محاسبه گردید.

نتایج حاصل از این بررسی به طور کلی نشان داد که پرورش بزهای کرکی رائینی در اقلیم استان اذربایجان شرقی نمی تواند باعث ایجاد تغییرات اساسی در قطر و طول کشمیر در مقایسه با بزهای کرکی رائینی استان کرمان شود.