مطالعه بافت زایی و هیستوشیمی کبد قرقاول در طول دوره جنینی

مطالعه بافت زایی و بافت شناسی اندام های مختلف، یک روش آزمایشگاهی مفید و کاربردی جهت دستیابی به اطلاعات پایه و کارآمد در راستای آشنایی دقیق تر با روند رشد و نمو اندام ها در طول دوره ی جنینی، شکل و نوع ساختارهای آن در هر مرحله از این دوره و همچنین آشنایی با ساختار بافتی در گونه های مختلف جانوری بوده است. با توجه به قابلیت موجود در این دست مطالعات، ما می توانیم از آن به عنوان یک روش کاربردی دقیق برای به دست آوردن زمان بندی های حساس تشکیل هر اندام و شناخت بهتر ساختار بافتی آن استفاده نمائیم.

مطالعه روند بافت زایی کبد در جنین قرقاول بود. 

روش کار: 

شصت تخم نطفه دار در دستگاه جوجه کشی قرار داده شد و از روز 5 تا آخر دوره انکوباسیون نمونه گیری انجام شد. نمونه های کبد اخذ شده در محلول بافر فرمالین 10 درصد فیکس و مقاطع بافتی تهیه شده به روش های هماتوکسیلین و ائوزین و پریودیک اسید شیف و تری کروم ماسون رنگ آمیزی شدند.

در این مطالعه پارانشیم کبد و تغییرات سلول های کبدی و ذخیره گلیکوژنی آن ها و نیز زمان ظهور کانالیکول ها، مجاری صفراوی، سیاهرگ های مرکزی و فضاهای پورت مورد بررسی قرار گرفت. کانالیکول های صفراوی در روز پنجم و سلول کوپفر در روز هشتم دوره انکوباسیون مشاهده شدند. واکنش مثبت به رنگ آمیزی پاس در روزهای اول دوره فقط در هپاتوسیت های مرکزی قابل رویت بود اما از روز نهم به بعد در تمام سلول های کبدی به چشم می خورد. این در حالی بود که تا آخر دوره دو بار کاهش در واکنش پاس ملاحظه گردید.

 نتیجه گیری نهایی:

اختلاف در روزهای شکل گیری اندام ها و ساختارهای مختلف در پرندگان گوناگون، به اختلاف در طول دوره انکوباسیون و یا اختلافات گونه ای مربوط می شود. در این تحقیق به عنوان اولین مطالعه بر روی بافت زایی کبد قرقاول، شکل گیری این ارگان از روز پنجم تا آخر دوره جنینی بررسی شد و مشاهده گردید که روند تکامل و بافت زایی کبد تا روز هجدهم دوره به اتمام می رسد.