آسیب شناسی تربیت دینی دانشجویان دانشگاه پیام نور با تاکید بر مکتب امام حسین (ع)

این پژوهش به منظور آسیب شناسی تربیت دینی دانشجویان دانشگاه پیام نور با تاکید بر مکتب امام حسین (ع) انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 96-95 به تعداد 4000 نفر تشکیل می دهند. حجم نمونه آماری این پژوهش از طریق جدول مورگان 351 نفر است که از این تعداد 248 نفر دانشجوی مرد و103 دانشجوی زن، طبق شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. در این پژوهش از روش تحقیق میدانی (پیمایشی) و از شیوه تجزیه و تحلیل توصیفی از جمله آماره ها و از شیوه های تجزیه و تحلیل استنباطی از جمله آزمون های اسمیرنف کولموگروف، آزمون کایزر مایر الکین و آزمون کرویت بارتلت، آزمون تحلیل عاملی، تکنیک چرخش واریماکس وآزمون تی مستقل و... استفاده شده است. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 92/0 و روایی تایید شده از طریق نظر صاحبنظران است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که عوامل آسیب زای تربیت دینی دانشجویان عبارتند از: عدم مرزبندی در امور دینی، عدم انعطاف پذیری و توجه به استعدادها و تفاوت های فردی افراد در جریان تربیت دینی، عدم توجه به باورها و شرایط عصر و دوره در تربیت و امور تربیتی، الگوپردازی نامناسب در جامعه، عدم همسانی عمل و ظاهر مروجان دین و اولیاء و مربیان، استفاده ابزاری از دین (ارائه دین در معنایی تحریف شده و غیرواقعی) که 61 درصد واریانس ها را تبیین می کند.