طراحی مدل عدالت اجتماعی توسعه شهری با استفاده از روش تعادل در شبکه قیمت گذاری عوارض شهری

مسئله عدالت و برابری ازجمله موضوعات مهمی است که در برخی مطالعات طراحی شبکه موردتوجه پژوهشگران قرار گرفته است. مفاهیم مختلفی از برابری مطرح شده است؛ ازجمله برابری بین نسل ها، برابری بین مالکان زمین و برابری بین استفاده کنندگان از سیستم. همچنین راه های مختلفی برای درنظرگرفتن این معیار در مسئله بررسی شده است، مثل حل مسئله به صورت چندهدفه یا افزودن شرایط برابری به صورت محدودیت. منظور از عدالت اجتماعی در این پژوهش، آن است که طرح توسعه شهری درنظرگرفته شده که شامل اخذ عوارض از شهروندان و خرج کردن برای آن ها است، به گونه ای باشد که اختلاف منافع کاربران شبکه بین هر زوج از نواحی ترافیکی از مقدار کم و قابل قبولی تجاوز نکند. در پژوهش حاضر، یک مدل برنامه ریزی برای حل هم زمان دو مسئله قیمت گذاری و طراحی شبکه با لحاظ کردن شرایط عدالت اجتماعی بررسی شده است. نتایج حل مسئله در دو وضعیت با و بدون رعایت شرایط عدالت در خصوص نرخ عوارض بهینه نیز نتایج مشابهی در پی داشت. درحالی که نرخ عوارض بهینه برای وضعیت عدم رعایت شرط عدالت برابر با 85/1 واحد پول به دست آمد، در حالتی که شرایط عدالت اجتماعی و برابری رعایت شد، این نرخ برابر با 6/1 واحد پول به دست آمد؛ که در مقایسه با حالت شرایط عادی (بدون درنظرگرفتن شرایط عدالت اجتماعی)، کاهش میزان بهینگی تابع هدف و جواب مسئله مشاهده می شود؛ یعنی منافع عمومی کل استفاده کنندگان از شبکه کاهش یافته است