ارزیابی حرارت ورودی بر تحولات ریزساختاری و خواص مکانیکی اتصال آلیاژ آلومینیم 7020-T6 در جوشکاری TI

در این پژوهش از فرایند جوشکاری TIG با جریان پالسی و ثابت برای اتصال آلیاژ آلومینیم 7020-T6 استفاده شد. تاثیر شدت جریان (حرارت ورودی) بر ریزساختار و خواص مکانیکی نمونه های جوشکاری شده و همچنین تغییرات پهنای منطقه متاثر از حرارت، مورد بررسی قرار گرفت. به وسیله کاشتن ترموکوپل در ناحیه اتصال تغییرات دمایی اندازه گیری و مورد بررسی قرار گرفت. بررسی های ریزساختاری توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی انجام گردید. به منظور بررسی دمای تشکیل رسوبات، آنالیز گرما سنجی افتراقی (DSC) انجام گردید. همچنین آزمون میکرو سختی و کشش جهت ارزیابی خواص مکانیکی به عمل آمد. بررسی ها نشان داد در جوشکاری TIG پالسی نسبت به TIG معمولی کاهش فراوانی در اندازه دانه ناحیه جوش صورت گرفته، ولی با افزایش حرارت ورودی اندازه دانه این ناحیه و پهنای منطقه متاثر از حرارت نیز افزایش نسبی یافته است. نتایج نشان داد که بر خلاف نتایج مطالعات پیشین در آلیاژهای رسوب سخت شونده، استحکام در ناحیه ی جوش نسبت به فلز زمینه افزایش قابل توجهی یافته است. بهبود نسبی خواص مکانیکی در ناحیه جوش علیرغم افزایش حرارت ورودی و افزایش نسبی اندازه دانه ها، به دلیل انیل انحلالی و رسوب مجدد ذرات رسوبی استحکام بخش در حین سرد کردن از دمای اتصال ارزیابی گردید.