بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان در ارتباط با پژوهش و عوامل مرتبط با آن در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1397

توجه به آموزش مبتنی بر پژوهش یکی از شاخص های مهم در آموزش عالی و موقعیت پژوهشی هر کشور بوده و معیار اصلی سنجش توسعه آن می باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان علوم پزشکی در رابطه با پژوهش و عوامل مرتبط با آن در سال 1397 انجام شد. 

مواد و روش ها:

درمطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر، 431 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و بررسی گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای با چهار بخش ویژگی های دموگرافیک، سنجش آگاهی، سنجش نگرش و سنجش میزان عملکرد پژوهشی بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون Mann-Whitney، آزمون Kruskal-Wallis و آزمون طیف لیکرت) با استفاده از نرم افزار SPSS 16  استفاده شد.

یافته ها:

 بر مبنای نتایج، 4/78 درصد از آزمودنی ها نگرش بسیار خوب، 3/92 درصد آگاهی ضعیف و 5/58 درصد عملکرد ضعیف نسبت به پژوهش داشتند. عدم مطالعه در رابطه با روش های آماری، عدم حضور در دوره های آموزش روش تحقیق و مقاله نویسی و عدم مشارکت حتی در یک طرح پژوهشی در 60 تا 75 درصد از دانشجویان مشاهده شد. بین نگرش دانشجویان و جنسیت آن ها، بین آگاهی و مقطع تحصیلی و بین وضعیت اشتغال و عملکرد پژوهشی دانشجویان رابطه آماری معناداری به دست نیامد (05/0<p). 

نتیجه گیری:

با توجه به نتایج مطالعه حاضر که حاکی از دانش و عملکرد ضعیف دانشجویان در ارتباط با پژوهش و الزامات آن و نیز عدم آشنایی آن ها با نقش و وظایف مراکز متصدی پژوهش در دانشگاه می باشند، شایسته است برنامه ریزی در راستای ارتقای آگاهی پژوهشی در دانشجویان به نحو مقتضی انجام شود.