بررسی همبستگی کیفیت روابط زوجی با نگرش و التزام عملی به نماز در زنان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر کاشان در سال 1397

مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی کیفیت روابط زوجی با نگرش و التزام عملی به نماز در زنان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت کاشان در سال 1397 انجام شد.               

 مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال 1397 بر روی 350 زن مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت کاشان انجام شد. بر اساس نمونه گیری تصادفی از هر منطقه جغرافیایی یک مرکز خدمات جامع سلامت انتخاب شد و برحسب افراد تحت پوشش هر مرکز تعدادی نمونه در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد کیفیت روابط زوجین و پرسشنامه نگرش و التزام عملی به نماز بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی تست و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 05/0 تعریف شد.

بین نمره کیفیت روابط زوجی و نمره نگرش و التزام عملی و سواد همسر ارتباط مثبت و معنی دار وجود داشت (0/001<P). همچنین بین کیفیت روابط زوجی و سن (0/003 =P)، مدت ازدواج (0/007=P) و تعداد فرزند (0/003=P) همبستگی منفی و معنی دار وجود داشت. در تحلیل داده ها به روش رگرسیون چند متغیره از بین عوامل مرتبط در آنالیز تک متغیره، متغیرهای نگرش و التزام عملی به نماز (0/001<P) و سواد همسر (0/014=P) با کیفیت روابط زوجی ارتباط داشتند.

نتیجه گیری: 

نگرش مثبت و التزام عملی به نماز و افزایش سواد همسر نمره کیفیت روابط زوجی را افزایش می دهد.