طراحی مدل مدارس پایدار در راستای توسعه شهرهای پایدار مبتنی بر فرایند تحلیل شبکه ای (ANP)

با توجه به اینکه حساسیت جوامع درباره چالش های پایداری و گسترش آن در حال افزایش است، توسعه شهرهای پایدار به عنوان چالش دیگری توسعه یافته است در این میان همواره آموزش به عنوان یکی از ابزارهای توسعه پایداری مطرح می گردد. در برنامه ریزی و اجرای آموزش برای پیشرفت پایدار، مدارس نقش گسترده ای ایفا می نمایند. هدف از این تحقیق ایجاد یک چارچوب و رتبه بندی مولفه های مربوط به مدارس پایدار در راستای توسعه شهرهای پایدار در ایران است. تحقیق حاضر از نوع آمیخته و اکتشافی می باشد که در دو فاز کمی و کیفی اجرا شده است که در فاز کیفی شاخص های مربوط به مدارس پایدار که توسط مطالعه متون و نظرخواهی خبرگان استخراج شده است و در فاز کمی، تعیین وزن متغیرهای استخراجی، با استفاده از روش ANP و با پاسخگویی 20 تن از متخصصین این حوزه انجام گردید. پس از تجزیه وتحلیل پرسش نامه مقایسات زوجی به کمک نرم افزار EXCEL و Super Decision وزن شاخص ها مشخص گردید. نتایج تحلیل نشان داده است که: مولفه دانش آموز با وزن (0/33017)، معلم (0/29086)، برنامه درسی (0/12801) سازمان مدرسه (0/11942)، آموزش (0/11382)، ارتباطات (0/01772) به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر تلفیق مولفه های پایداری مدارس در طراحی شهر پایدار هستند. با توجه به رسالت آموزش وپرورش در پایداری و رشد شهرهای پایدار و در راستای حرکت تدریجی مدارس به سمت پیشرفت پایدار، تغییرات مطابق با معیارهای مدارس ضروری است؛ و می تواند به عنوان یکی از مولفه های اولویت دار توسعه شهرهای پایدار موردتوجه قرار گیرد.