بررسی تاثیر مصرف قبل از ترومای دارو های ضد انعقاد بر پیامد بالینی بیماران با ترومای مغزی متوسط تا شدید

هدف اصلی مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر مصرف قبل از ترومای داروهای ضد انعقاد شامل مهارکننده های پلاکتی، وارفارین و ضد انعقادهای مستقیم خوراکی بر پیامد بالینی بیماران با ضربه به سر متوسط تا شدید بود.

224 بیمار مسن تر از 50 سال با ضربه ی به سر متوسط تا شدید مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی کرمانشاه بین سال های 1393 تا 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های جمعیت شناسی، پاراکلینیک و بالینی بیماران بررسی شد. بر اساس سابقه ی مصرف قبل از ترومای داروهای ضد انعقاد، بیماران به چهار دسته تقسیم شدند. دسته اول بیماران با سابقه مصرف مهارکننده پلاکتی، دسته دوم بیماران با سابقه مصرف وارفارین، دسته سوم بیماران با سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی و دسته چهار شامل بیماران بدون سابقه مصرف هرگونه داروی ضد انعقاد. پیامد بالینی بیماران بر اساس معیار پیامد بالینی گلاسکو در هنگام ترخیص ارزیابی شد.

از 224 بیمار مورد بررسی، 95 مورد (42/4%) سابقه مصرف قیل از ترومای هیچ گونه داروی ضد انعقاد را نداشتند. 69 مورد (30/8%) داروی مهارکننده ی پلاکتی مصرف می کردند. 42 مورد (18/8%) سابقه مصرف وارفارین را داشتند و همچنین 18 مورد (8%) سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی را داشتند. در این مطالعه، 41 مورد (18/3%) مرگ در بیمارستان مشاهده شد. 108 بیمار (48/2%) دارای پیامد مطلوب و 116 بیمار (51/8%) دارای پیامد نامطلوب بودند. بیماران با سابقه ی مصرف وارفارین و بیماران با سابقه مصرف داروهای ضد انعقادی مستقیم خوراکی، با میزان مرگ و میر بیشتر و پیامد بالینی نامطلوب تری همراه بودند (p<0/05).

مصرف قبل از ترومای وارفارین و داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی با میزان مرگ ومیر در بیمارستان بیشتر و پیامد بالینی نامطلوب تری همراه بود. اگرچه، ارتباطی بین مصرف قبل از ترومای مهارکننده های پلاکتی با میزان مرگ ومیر در بیمارستان بیشتر و پیامد بالینی نامطلوب تر مشاهده نشد.