نقش تلقیح قارچ میکوریزا و کاربرد بیوچار بر فراهمی فسفر، رشد و عملکرد سورگوم و برخی خصوصیات شیمیایی خاک

به منظور بررسی اثرات کاربرد بیوچار و میکوریزا بر فراهمی فسفر، رشد و عملکرد سورگوم و برخی خصوصیات شیمیایی خاک، یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این تحقیق اثرات مصرف بیوچار (0 و 5/1 درصد حجمی)، میکوریزا (تلقیح و عدم تلقیح قارچ میکوریزا) و فسفر (چهار سطح صفر، 55، 110 و 165 میلی گرم در کیلوگرم سوپر فسفات تریپل) بر روی سورگوم مطالعه گردید. نتایج نشان داد که با کاربرد فسفر و بیوچار وزن اندام های هوایی و ریشه ها، حجم ریشه ها و همچنین جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم و نیز با تلقیح ریشه ها با میکوریزا وزن اندام های هوایی و جذب کل نیتروژن، فسفر و پتاسیم بطور معنی داری (P<0.01) افزایش یافت. اما، مصرف توام فسفر، بیوچار و میکوریزا صفات یاد شده را به میزان بیشتری افزایش دادند. مصرف فسفر یا بیوچار به تنهایی شوری خاک را افزایش دادند اما مصرف توام آن ها همراه با تلقیح ریشه ها با میکوریزا میزان شوری را کاهش داد. کاربرد فسفر مقدار کربن آلی خاک را کاهش داد در حالی که مصرف بیوچار و میکوریزا مقدار آن را بطور معنی داری افزایش دادند. بیشترین میزان علوفه خشک (4/24 گرم در گلدان) و بیشترین جذب فسفر (9/79 میلی گرم در گلدان) از کاربرد توام میکوریزا، بیوچار و مصرف 55 میلی گرم سوپر فسفات به ازا هر کیلوگرم خاک به دست آمد. نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار و یا میکوریزا بر میزان فسفر مصرفی [H1] تاثیر می گذارند اما باید توجه داشت که مصرف طولانی مدت بیوچار می تواند شوری خاک را افزایش دهد.