مطالعه نقش میانجی فعالیت بدنی در ارتباط بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی در سالمندان شهر اهواز

اهداف:

 داشتن فعالیت بدنی در دوران سالمندی می تواند در بهبود سلامت روانی موثر باشد. هدف از این تحقیق بررسی نقش واسطه ای فعالیت بدنی در ارتباط بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی است.

مواد و روش ها:

 روش اجرای این پژوهش توصیفی همبستگی است که به وسیله جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه های هوش هیجانی، بهزیستی روان شناختی و پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی در بین سالمندان انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق سالمندان شهر اهواز بودند که 120 نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند با میانگین سنی (2/98±64/52) انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به وسیله تکمیل پرسش نامه ها توسط سالمندان انجام گرفت. از ملاک های ورود به تحقیق سن بالای 60 سال، توانایی درک سوالات محقق، هوشیاری کامل و سلامت ذهنی و روانی بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی تحلیل شد و آزمون بوت استراپ جهت تعیین نقش واسطه ای فعالیت بدنی استفاده شد. از نسخه 21 نرم افزار SPSS و نسخه 18 AMOS 18 جهت تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری نیز P<0/05 در نظر گرفته شد.

یافته ها :

نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین هوش هیجانی با فعالیت بدنی (0/70=r)، هوش هیجانی با بهزیستی روان شناختی (0/84=r) و فعالیت بدنی با بهزیستی روان شناختی (0/70=r) در سطح 0/01>P معنی دار هستند. همچنین سطح اطمینان برای فعالیت بدنی به عنوان متغیر میانجی بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی با استفاده از بوت استراپ در سطح 0/001>P معنی دار است.

نتیجه گیری :

مطابق نتایج، بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد و فعالیت بدنی نقش میانجی در ارتباط بین آن ها دارد. بنابراین تشویق سالمندان به انجام فعالیت های بدنی و داشتن تحرک کافی می تواند موجب بهبود سلامت جسمانی و به تبع آن بهبود سلامت روانی در آن ها شود و به سالمندان کمک کند دوران سالمندی سالم و موفق را سپری کنند.