بررسی میزان اضطراب پژوهش و شناسایی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران

به سبب لزوم انجام پژوهش در جوامع علمی و فشارهای ناشی از آن، پژوهشگران دچار تنش ها و فشارهای روحی شده که این وضعیت اضطراب پژوهش نامیده می شود. ازاین رو، مطالعه حاضر به بررسی میزان اضطراب پژوهش و عوامل مرتبط با آن در میان دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397 پرداخته است.

روش ها: 

پژوهش حاضر ازنظر نوع کاربردی بوده که به روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران تشکیل داده و تعداد 248 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روایی پرسشنامه محقق ساخته با استفاده ازنظر دو تن صاحب نظر از رشته کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی و دو تن صاحب نظر در رشته مدیریت اطلاعات سلامت ازلحاظ محتوایی تائید گردید. پایایی ابزار نیز با محاسبه ضریب آلفای کرون باخ (875/0) تایید گردید. داده ها بر اساس آزمون های کولموگروف-اسمیرنف، تی تک نمونه و مستقل، همبستگی پیرسون و اسپیرمن با نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شدند.

میانگین اضطراب پژوهش دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران برابر 19/3 و فراتر از حد متوسط است. عواملی همچون مهارت استفاده از اینترنت و رایانه، میزان استفاده از کتابخانه و تسلط بر زبان انگلیسی تاثیر کاهنده ای بر میزان اضطراب پژوهش آنان دارد؛ اما عامل «احساس قرار گرفتن در فضای رقابتی» باعث افزایش اضطراب پژوهش در دانشجویان می شود.

نتیجه گیری:

 دانشجویان دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی ایران در انجام فعالیت های پژوهشی احساس اضطراب می کنند. مدیران پژوهشی و مسئولان کتابخانه های این دانشگاه بایستی به عوامل بروز آن توجه کنند و به منظور کنترل اضطراب پژوهشی دانشجویان، برنامه ها و راهکارهایی (همانند طرح پژوهشیاری، دوره های سواد اطلاعاتی و نظایر آن) را مدنظر قرار دهند.