مقایسه تاثیر تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه دستورالعمل تمرکز داخلی بر درد و والگوس داینامیک زانو در افراد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

سندرم درد پاتلوفمورال (Patellofemoral pain syndrome یا PFPS)، یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی- عضلانی است که با عوامل بیومکانیکی اندام تحتانی مرتبط می باشد. تقویت عضلات زانو و ران، روش شناخته شده ای برای درمان PFPS به شمار می رود، اما شواهد کافی در مورد اثرگذاری آن ها در ترکیب با سایر مداخله ها وجود ندارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه دستورالعمل تمرکز داخلی، بر درد و والگوس داینامیک زانو در افراد مبتلا به PFPS انجام شد.

این مطالعه با توجه به اعمال مداخله، از نوع نیمه تجربی بود. 50 مرد و زن مبتلا به PFPS (18 تا 45 سال) در دو گروه تجربی (25 نفر) و شاهد (25 نفر) قرار گرفتند. میزان درد با استفاده از شاخص دیداری درد (Visual analogue scale یا VAS) و والگوس داینامیک زانو به وسیله دوربین فیلمبرداری به صورت دو بعدی اندازه گیری گردید. سپس افراد در گروه شاهد، تمرینات تقویتی ران و زانو و در گروه تجربی، تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه تمرکز داخلی را به مدت شش هفته (هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه) انجام دادند. داده ها با استفاده از آزمون های Independent t و Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

افزودن دستورالعمل تمرکز داخلی بر تمرینات تقویتی ران و زانو، تاثیر معنی داری بر کاهش زاویه والگوس داینامیک زانو در افراد مبتلا به PFPS داشت (0/001 ≥ P). با افزوده شدن تمرکز داخلی بر تمرینات تقویتی ران و زانو، تاثیر معنی داری در میزان درد مشاهده نشد.

به نظر می رسد که تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه تمرکز داخلی، در بهبود والگوس داینامیک زانو موثرتر از تمریناتی است که فقط بر تقویت عضلات ران و زانو تمرکز دارند.