تاثیر وزن مولکولی آبکافته ایزوله پروتئین عضله ماهی Sardinella sindensis حاصل از آنزیم پانکراتین روی خواص ضداکسایشی و ضددیابتی

هدف از پژوهش حاضر، آبکافت ایزوله پروتئین ماهی ساردین سند توسط آنزیم پانکراتین و سپس جزءبه جزءسازی آبکافته براساس وزن مولکولی و در نهایت ارزیابی و مقایسه خواص ضداکسایشی و ضددیابتی بخش های تفکیک شده با آبکافته بود.

مواد و روش ها: 

ایزوله توسط آنزیم پانکراتین در دو نسبت آنزیم/سوبسترای 2/5 و 5% (وزنی/وزنی) در مدت 2ساعت آبکافت شد. آبکافت حاصل توسط غشای فراپالایش به سه بخش FPH-I (کوچکتر از 2کیلودالتون)، FPH-II (بین 10-2کیلودالتون) و FPH-III (بزرگتر از 10کیلودالتون) جزبه جز شد. فعالیت ضداکسایشی و ضددیابتی بخش های تفکیک شده و خود آبکافته مورد سنجش قرار گرفت.

یافته ها: 

درجه آبکافت با افزایش زمان افزایش یافت و بین زمان های 30 تا 60دقیقه معنی دار بود (0/05<p). بخش FPH-III بیشترین توانایی مهار رادیکال DPPH را داشت. از نظر شلاته کنندگی یون آهن II تفاوت معنی داری بین بخش های تفکیک شده و آبکافته وجود نداشت (0/05>p). همچنین بخش FPH-III بیشترین توانایی مهار رادیکال کاتیون ABTS را داشت. FPH-III در غلظت 5/2% دارای بیشترین قابلیت بازدارندگی آنزیم آلفاآمیلاز بود. همچنین فعالیت بازدارندگی آنزیم آلفاگلوکوزیداز نمونه ها در غلظت 20میلی گرم بر میلی لیتر کمتر از 50% بود.

نتیجه گیری:

 FPH-III بیشترین فعالیت مهار رادیکال های DPPH، ABTS+ و بازدارندگی آنزیم آلفاآمیلاز آبکافته ایزوله پروتئین ماهی ساردین سند حاصل از آنزیم پانکراتین را داشت.