بررسی کارایی واقعیت افزوده در شناخت درمانی نقص حافظه فعال در کلاسهای آموزش درک خوانداری انگلیسی با اهداف پزشکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شناخت درمانی نقص حافظه فعال در کلاس های معکوس درک خوانداری انگلیسی با اهداف پزشکی به کمک واقعیت افزوده خودمانی انجام شد.

 مراحل آغازین و پایانی این مطالعه نیمه تجربی شامل آگاهی از نگرش اولیه و درک مشارکت کنندگان با طرح سنجش بینابافتی بود. بدین ترتیب، 210 فراگیر فارسی زبان و غیر فارسی زبان که در نیم سال اول سال تحصیلی 98-1397 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مشغول به تحصیل در رشته های مختلف بودند، پس از سنجش توان حافظه فعال، به صورت تصادفی در هفت گروه ناهمگون قرار گرفتند. فراگیران با توان حافظه فعال دیداری و یا نوشتاری قوی، راهبری حلقه ها را در هنگام تمرین به کمک واقعیت افزوده خودمانی در داخل کلاس های معکوس به عهده داشتند. آموزش دهندگان از رشته های تخصصی و انگلیسی، آموزش خواندار با اهداف پزشکی را در 18 جلسه برخط انجام دادند. در طول این جلسات، پیشرفت خوانداری فراگیران و عملکرد آنان در عرصه سنجش تکوینی شد.

تحلیل توصیفی و استنباطی داده های جمع آوری شده نشان داد که نقش آفرینی فعال فراگیران در فرایند یادگیری خواندار انگلیسی به کمک واقعیت افزوده خودمانی از یک سو و نقش راهبر با توان حافظه فعال بالا و توزیع بار شناختی از سوی دیگر، منجر به شناخت درمانی نقص حافظه، پیشرفت و عملکرد شد. هم راستا با نتایج پرسش نامه نگرش، پاسخ های مشارکت کنندگان به سوالات مصاحبه متمرکز نیز حاکی از نقش سازنده واقعیت مجازی خودمانی در درمان نقص حافظه فعال و درک خوانداری انگلیسی با اهداف پزشکی بود.

نتایج به دست آمده، شناخت درمانی نقص حافظه فعال و به واسطه آن تسهیل در درک خوانداری انگلیسی با اهداف پزشکی و ارتقای توان فراگیران در ارایه خدمات در عرصه های بهداشتی- درمانی را از جمله ویژگی های برجسته کاربرد کلاس های معکوس مبتنی بر واقعیت افزوده خودمانی معرفی کرد.