ویژگی های خشک کردن فلفل قرمز با ترکیب میکروویو-روش مرسوم: مدل سازی، مشخصات دما، پخشیدگی، و انرژی فعال سازی

خشک کردن همراه با میکروویو یک روش جایگزین است که می تواند برای خشک کردن مواد غذایی به ویژه میوه جات و سیزیجات از آن استفاده کرد زیرا که در آن، زمان خشک کردن کوتاه و راندمان انرژی بیشتراست. در این پژوهش، اثر خشک کردن با روشی هیبریدی (میکروویو- روش مرسوم) روی سینتیک، مدل سازی، مشخصات دمایی، پخشیدگی رطوبت و حرارت، و انرژی فعال سازی فلفل قرمز در یک اجاق ویژه ساخت محلی بررسی شد. به این منظور، ازسه سطح از توان میکروویو (120،150، و 180 وات) و سه دمای هوا (50، 60، و 70 درجه سلسیوس) استفاده شد. در طی تمامی فرایند خشک کردن،هر دو منبع انرژی همزمان به کار گرفته شد. فرایند خشک کردن تا زمانی که مقدار رطوبت فلفل قرمز به 10% برمینای وزن تر رسید، ادامه یافت. طول زمان خشک کردن با افزایش توان میکروویو و افزایش دما، کاهش یافت. در 60 دقیقه آغازین، دمای برش های فلفل قرمز سریعا افزایش یافت و سپس با محیط خشک کننده به تعادل رسید و نهایتا در اواخر فرایند خشک کردن افزایش یافت. برای تعیین رفتار نمونه ها در حین خشک شدن، تعداد 9 مدل نیمه-تئوری به کار گرفته شد. مدل تغییر یافته لجستیک (Modified Logistic model) به عنوان بهترین مدل تعیین شد زیرا کمترین مقدار RMSE  و  و بیشترین مقدار R2  را داشت. مقادیر رطوبت موثر و پخشیدگی حرارتی با افزایش توان میکروویو و دمای هوا افزایش یافت و به ترتیب در محدوده 8.86×10-10  تا 4.23 ×10-9 m2/s و 4.57×10-10 تا 1.81 ×10-9 m2/s قرار داشت. همچنین، انرژی فعال سازی برش های فلفل قرمز بین 30/29 تا 61/56 کیلو ژول در مول بود. بنا بر این می توان از خشک کن هیبرید به عنوان روش جایگزین برای خشک کردن فلفل قرمز استفاده کرد.