نقش آموزش تاب آوری در انصراف از طلاق در زوج های نابارور متقاضی طلاق: یک مطالعه مقطعی

طلاق یک مسئله اجتماعی است که ساختار خانواده و جامعه را به چالش می کشد. مطالعات نشان داده اند که ناباروری در تعارض زناشویی تاثیر می گذارد. علاوه بر این، آموزش تاب آوری و تاکید بر افزایش تقوی (دینداری) می تواند به کاهش این تعارض کمک کند.

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش تاب آوری در انصراف از طلاق در بین زوج های نابارور متقاضی طلاق انجام گرفت.

در این مطالعه مقطعی، 100 زوج نابارور که درخواست طلاق کرده و به مرکز تحکیم بنیاد خانواده ارجاع شده اند، وارد مطالعه شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه 50 نفری تقسیم شدند: گروه آزمایش که علاوه بر مشاوره و مددکاری، از 10 ساعت آموزش تاب آوری در قالب گروه های 10 نفره بهره مند شدند، در حالی که گروه کنترل فقط از مشاوره و مددکاری استفاده کردند. در این مطالعه، از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون-1 به عنوان پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه استفاده شد. هر دو گروه به مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون پاسخ دادند.

آموزش تاب آوری به طور معنی داری باعث افزایش انصراف از طلاق زوجین در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (01/0 >p). نتایج نشان داد که 26 درصد اعضای گروه آزمایش از طلاق انصراف دادند در حالی که 10 درصد از اعضای گروه کنترل از طلاق منصرف شده بودند و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (01/0 >p).

آموزش تاب آوری منجر به افزایش ابعاد بهزیستی روانشناختی و سازش در زوج های نابارور می شود.