ارتباط ریسک فاکتورهای اجتماعی و عفونت هلیکوباکتر پیلوری با ویژگی های پاتولوژیک کارسینومای معده

سرطان از اولویت های سازمان بهداشت جهانی و چالشی جدی در مرگ نابهنگام انسان ها است. بررسی ریسک فاکتورهای اجتماعی و فیزیولوژیک در بیماران مبتلا به کارسینومای معده می تواند روشنگر دلایل شیوع بالای این نوع سرطان در شهر سنندج باشد.

در یک مطالعه مقطعی به صورت توصیفی تحلیلی متغیرهای جنس، سن، تحصیلات، شغل و عفونت فعال هلیکوباکتر پیلوری در دو گروه 50 بیمار مبتلا به گاستریت و 50 بیمار مبتلا به سرطان معده مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی شهر سنندج از مهر ماه 1396 تا اسفند ماه 1397 بررسی شد. بیماری های گاستریت و سرطان معده بوسیله اندوسکوپی و پاتولوژی مشخص شدند. پس از ثبت نتایج هر بیمار در پرسش نامه، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و آزمون های آماری خی دو  تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج این مطالعه نشان داد شیوع کارسینومای معده با افزایش سن بیشتر می شود (0/000=P). از طرفی با افزایش سطح تحصیلات و ثبات شغلی شیوع سرطان معده کاهش می یابد تا آنجایی که شیوع سرطان معده در گروه بیماران بی سواد دارای بالاترین نرخ آماری بود  (0/000=P). نرخ شیوع کارسینومای معده در جامعه آماری این مطالعه در مردان 4 برابر زنان بود  (0/001=P). بیشترین جایگاه تومور در کاردیای معده و بیشترین درجه تومور G2 بود. شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در 48% بیماران مبتلا به سرطان معده و 46% بیماران مبتلا به گاستریت وجود داشت.

ریسک فاکتورهای اجتماعی در میان افراد مبتلا به کارسینومای معده مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی شهر سنندج الگوی مشابهی با استان های دارای شیوع بالای سرطان معده دارد.