بررسی دوز جذبی اشعه در آنژیوگرافی قلبی تشخیصی و مداخله ای در کودکان و نوجوانان مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مقایسه آن با سایر دستگاه های رادیولوژی

آنژیوگرافی قلبی، یکی از روش های تشخیصی و درمانی با بالاترین دوز جذبی اشعه ایکس است و می تواند خطراتی برای بیماران ایجاد کند. این مطالعه با هدف بررسی دوز جذبی اشعه در آنژیوگرافی قلبی تشخیصی و مداخله ای در کودکان و نوجوانان مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد و سپس این میزان اشعه با دوز جذبی سایر دستگاه های مولد اشعه x مقایسه گردید.

این مطالعه آینده نگر از فروردین 1396 تا آبان 1396 بر روی بیماران کودک و نوجوان زیر 18 سال انجام شد، که به علت بیماری قلبی در بیمارستان های نمازی و شهید فقیهی شیراز تحت کاتتریزاسیون و آنژیوگرافی قلبی قرار گرفتند. بیماران بر اساس اهداف آنژیوگرافیک به پنج دسته تقسیم شدند و میزان دوز موثر و نیز میزان دوز اشعه به سطح بدن این بیماران محاسبه گردید.

در این مطالعه 148 بیمار بررسی شدند و 36 کاتتریزاسیون تشخیصی و 112 آنژیوگرافی مداخله ای برای آن ها به انجام رسید. و میزان دوز موثر آنژیوگرافی تشخیصی حدود 23/50 (mGymSv) و در آنژیوگرافی مداخله ای حدود 39/ 48(mGy mSv) به دست آمد. و متوسط دوز اشعه به سطح بدن در آنژیوگرافی تشخیصی 28/427 mGy و متوسط آن در آنژیوگرافی مداخله ای 62/478 mGy´cm2 تعیین گردید. بیشترین زمان فلوروسکوپی و فیلم به بستن نقص دیواره بین بطنی با 67/11 ثانیه و بیشترین دوز موثر جذبی نیز به همین پروسیجر درمانی با میزان اشعه mGy 514/68 مربوط بود. همچنین بیشترین میزان دوز اشعه به سطح نیز مربوط به همین پروسیجر با 843/623 mGy.cm2 بود.

میزان دوز جذبی اشعه در این بیماران، قابل قبول بود و بنظر می رسد که خطر سرطان زایی زیادی برای آینده بیماران ایجاد نمی کند. و در تحقیقات سایر محققین، دوز موثر جذبی بیشتر از 70 تا 100 mGy، به عنوان یک عامل ایجاد سرطان مطرح شده است. با این وجود اگر برای بیماران در طول زندگی، دوباره مدالیته های مولد اشعه ایکس استفاده شود، ممکن است برای آن ها خطر سرطان زایی در پی داشته باشد