رفتار مبتنی براعتماد: افزایش اعتماد عمومی نخبگان ورزشی

امروزه اعتماد یک عامل حیاتی و ضروری برای موفقیت های فردی، سازمانی و اجتماعی است و به مثابه منبع اصلی تولید قدرت نرم و موثر در ضریب نفوذ قدرت سخت ارزیابی می شود؛ بنابراین هدف از این تحقیق بررسی رفتار مبتنی براعتماد با توجه به افزایش اعتماد عمومی نخبگان ورزشی بود.

در پژوهش حاضر روش تحقیق آمیخته نوع اول (کیفی-کمی) می باشد. از مصاحبه های غیرسازمان یافته، نیمه سازمان یافته و همچنین از مصاحبه های ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی 15 نفر از نخبگان ورزش کشور و در بخش کمی نیز 242 نفر از مربیان، کارشناسان، نخبگان و متخصصین وزرات ورزش کشور بودند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس متن مصاحبه با کلیه مربیان، کارشناسان، ارشد و متخصصین وزرات ورزش، کمیته المپیک و نخبگان ورزش کشور تنظیم شد. روایی آن به تایید چند تن از اساتید و خبرگان رسید. پایایی ابزار تحقیق  با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 832/0 به دست آمد. از آزمون کوموگروف - اسمیرنوف جهت بررسی توزیع طبیعی داده ها، از تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 24، تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام گرفت.

نتایج تحقیق نشان داد که میزان کلیه بارهای عاملی بالاتر از 05/ می باشد که بیانگر روایی همگرا بود. همچنین مقادیر شاخص ها بالا تر از 9/0 بود، درنتیجه نشانگر برازش خوب مدل بودند.

یافته های پژوهشی حاکی از آن است که اعتماد عمومی بیش از آنکه با عوامل سطح خرد در ارتباط باشد، با عوامل سطح کلان در ارتباط است.