مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر درمان گروهی و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان
پژوهش ها در ایران نشان داده اند که 2/0% از کودکان و نوجوانان زیر 15 سال از سرطان رنج می برند.ابتلای کودک به سرطان، خانواده و خصوصا مادر را با چالشهای زیادی روبرو میکند و سبب میشود که والدین، انرژی و هزینه زیادی صرف نگهداری از کودک نمایند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر درمان گروهی و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان انجام شد.
اینپژوهش از نوع شبه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود، جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامیمادران کودکان مبتلا به سرطان مرکز آموزشی درمانی کودکان طالقانی شهرستان گرگان در نیمه اول سال 1397 تشکیل میدادند، که 30 مادر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. گروههای آزمایش در جلسات طرحواره درمانی(12 جلسه) و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (8 جلسه)، بر اساس پروتکل تدوین شده شرکت نمودند.آزمودنیهای گروه کنترل درمان یا مداخلهای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه 25 سوالی کانر و دیویدسون (2003) بود. دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزارSPSS شاخصهای توصیفی و تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتههای به دست آمده در این پژوهش نشان داد که میزان F بدست آمده برای متغیر تاب آوری در مرحله پس آزمون در سطح معناداری 05/0 P< معنی دار بود، به عبارتی اثر آموزش تکنیک طرحواره درمانی بر تاب آوری (001/0, P
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.