ارایه و پیش بینی مدل ساختاری بهزیستی روان شناختی بر اساس خوش بینی و تاب آوری

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری بهزیستی روان شناختی بر اساس خوش بینی و تاب آوری انجام شد.

روش پژوهش همبستگی با رویکرد مدل معادلات ساختاری بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر دانشجویان تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی‎واحد علوم و تحقیقات تهران بودند که 358 نفر از آنان در پژوهش شرکت کردند روش نمونه گیری در پژوهش حاضر طبقه ای تصادفی متناسب با تعداد دانشجویان در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری بود.  آنان به پرسشنامه های خوش بینی، تاب آوری و بهزیستی روان شناختی پاسخ دادند. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با نرم افزار ایموس استفاده گردید.

نتایج نشان داد که مدل ساختاری ارایه شده از برازش مطلوبی برخوردار است؛ تاثیر خوش بینی (54/2=t) و تاب آوری (54/2=t) بر بهزیستی روانشناختی مثبت و معنادار است. همچنین یافته ها نشان می دهد  که ضریب همبستگی خوش بینی با تاب آوری (50/0r=) و بهزیستی روانشناختی (48/0r=) در سطح 01/0 مثبت و معنادار است.

بهزیستی روانشناختی دانشجویان بر مبنای خوش بینی و تاب آوری قابل پیش بینی است.