اثر ضد دردی سافرانال در مدل حیوانی درد حاد، نقش احتمالی مسیر گابایرژیک

گزارش هایی مبنی بر اثرات ضد دردی، ضد التهابی، هیپنوتیک، نوروپروتکتیو و آنتی اکسیدانی سافرانال وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد دردی سافرانال در موش صحرایی به روش القاء درد حاد و تعیین نقش مسیر گابایرژیک و اپیوییدرژیک بود.

در این مطالعه تجربی موش های صحرایی نر از نژاد ویستار در 6 گروه 6 تایی قرار گرفتند: گروه های آزمایش شامل گروه کنترل، گروه های تحت تیمار با دوزهای 1 ، 2 و mg/kg 4 سافرانال، گروه های تحت تیمار با موثرترین دوز عصاره به همراه نالوکسان یا فلومازنیل از طریق داخل صفاقی بودند. اثر ضد دردی با استفاده از دستگاه پلانتار در زمان های 30، 60 و 90 دقیقه ارزیابی شد.

نتایج مطالعه ما نشان داد تزریق داخل صفاقی دوز  mg/kg2 سافرانال مدت زمان تاخیر در پاسخ به اثرات درد زایی حرارتی در زمان های 30، 60 و 90 دقیقه پس از تزریق را بصورت معنی داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد (0/05>P). در حالیکه تجویز فلومازنیل به همراه همان دوز در هر سه زمان از اثر ضد دردی آن جلوگیری کرد (0/05>P).

یافته های حاصل از این مطالعه حاکی از اثر ضد دردی سافرانال بود. با توجه به اثر فلومازنیل در پیشگیری از اثر ضد دردی آن، به نظر می رسد اثر ضد دردی سافرانال با واسطه مسیر گابایرژیک باشد