مکانیابی و اولویتبندی سدهای زیرزمینی با استفاده از مدلهای SWAT و MADM

احداث سدهای زیرزمینی جهت ذخیره منابع آب زیرزمینی می تواند ازجمله راه کارهای مناسب برای تامین و توسعه منابع آب باشد، در صورت اجرای صحیح این سدها می توان آب را در دوره های مرطوب و پرباران ذخیره و در دوره های خشک استفاده کرد. این مطالعه جهت انتخاب مکان های مناسب برای احداث سدهای زیرزمینی در حوزه آبخیز کریان میناب در استان هرمزگان در سه مرحله به صورت سلسله مراتبی انجام گرفت. در مرحله اول برای حذف مناطق نامناسب از الگوریتم بولین استفاده گردید. در مرحله دوم با استفاده از بازدیدهای صحرایی مکان های مناسب از مناطق پتانسیل دار تعیین و تایید گردید. در ادامه بدلیل اهمیت جریان زیرسطحی در مکان یابی سدهای زیرزمینی از مدل ابزار ارزیابی آب و خاک[1] برای شبیه سازی این جریان استفاده شد. که جهت واسنجی و صحت سنجی جریان از داده های مشاهداتی ایستگاه مازابی استفاده گردید، که این صحت سنجی با ضریب تعیین 61 و ضریب نش – ساتکلیف 62/0 مورد قبول قرار گرفت. در مرحله نهایی با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره (تاپسیس و ویکور) و براساس 10 معیار مکان های مناسب اولویت بندی گردید. نتایج نشان داد که در روش تاپسیس سد زیرزمینی بندر در اولویت اول با امتیاز 7379/0 و سد خارو  با امتیاز 1069/0 در اولویت آخر قرار گرفت. نتایج روش ویکورسد سندرک با شاخص 94/0 در رتبه اول و سد اسلام آباد  با امتیاز شاخص ویکور 16/0 در رتبه آخر قرار گرفت.