بررسی کیفیت زندگی مرتبط با وضعیت سلامت دهان در دانش آموزان 8 تا 10 ساله شهر شیراز طی سال های 1395- 1396

سلامت دهان و دندان علاوه بر حفره دهان، وضعیت جسمی، فیزیکی و روانی کودکان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. پوسیدگی های دندانی درمان نشده در کودکان، یک دید منطقی از نحوه بزرگ شدن، رشد و کیفیت زندگی کودک به ما می دهد. با توجه به شیوع بالای مشکلات دهان و دندان در کودکان، این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان در کودکان 8 تا 10 ساله در شیراز انجام گرفت.

مطالعه حاضر توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی است. برای انجام این تحقیق 315 دانش آموز 8 تا 10 ساله در شهر شیراز در سال 96 از 4 ناحیه به روش نمونه گیری طبقه ای - خوشه ای انتخاب گردیدند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی از والدین، مصاحبه با کودکان در مورد ویژگیهای دموگرافیک و تاثیر مشکلات دهان بر فعالیت های روزانه (child-OIDP= Oral impact on daily performance) انجام شد. سپس شاخص PUFA/pufa در آنها تعیین شد. جهت آنالیز داده ها از v.22  SPSS و آزمون های همبستگی پیرسون و اسپیرمن، t مستقل، آنالیز واریانس ANOVA و رگرسیون خطی در سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.

تعداد دانش آموز مورد بررسی 315 نفر شامل 154 نفر پسر  و 161 نفر دختر می باشد.  69.8 % از کودکان حداقل اثر یکی از مشکلات دهان را بر فعالیت های روزانه طی سه ماه گذشته تجربه کرده بودند. بیشترین مشکل کودکان در غذا خوردن بود. بیشترین علت مشکلات مربوط به درد و خون ریزی از لثه بود. میانگین نمره child-OIDP، 11.42 با انحراف معیار 13.55 به دست آمد. شاخص کیفیت زندگی child-OIDP با سن کودکان مورد مطالعه رابطه معنی داری نداشت (0.43p=). بین میانگین شاخص child-OIDP و شاخص پوسیدگی های درمان نشده شیری(pufa) (0.00p=) و شاخص کل پوسیدگی های درمان نشده (PUFA+pufa) (0.00p=) رابطه معنی دار مشاهده شد بدین معنی که با افزایش شاخص پوسیدگی های درمان نشده مجموع دندان های شیری و دایمی، نمره child-OIDP کودکان نیز افزایش نشان داد و کیفیت زندگی آنها پایین تر بود.

تحقیق حاضر نشان دهنده تاثیر قابل توجه بیماری های دهان و دندان در کاهش کیفیت زندگی کودکان بود. برای افزایش کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان در کودکان بایستی تمهیدات لازم جهت بهبود دسترسی آنها به مراقبت های درمانی و پیشگیری سنجیده شود.