بررسی روندهای آموزش و پژوهش در حوزه لاستیک در دنیا و ایران

یکی از مسایل مورد پرسش از بابت این که چرا فناوری لاستیک و تایر در ایران به خوبی رشد نیافته است، بازمی گردد به این نکته که شاید موسسات آموزشی و یا مراکز پژوهشی دانشگاهی در ایران به نسبت دنیا خیلی خوب عمل نکرده اند که خروجی خوبی از آن ها مشاهده نمی-شود. این مقاله تلاش دارد با بررسی رخدادهای پژوهشی و آموزشی در سطح دنیا در زمینه ی لاستیک و تایر و مقایسه ی آن با وضعیت فعلی ایران تا حدی کاستی های آموزشی و پژوهشی و چرخه ی تولید و انتقال دانش را بررسی کند. بر اساس بهینه کاوی های به عمل آمده به نظر می رسد کمیت و یا کیفیت آموزش در ایران در حوزه لاستیک فرقی با دنیا ندارد، تفاوت قابل توجهی نیز بین خروجی های پژوهشی دانشگاه های ایران و دنیا نیست ولی تمایل و رویکرد پژوهشی صنعت تایر و لاستیک ایران درونگرا است و چندان موثر در ارتباطات داخلی و یا بین المللی نیست و به نظر مهم است که برای رفع این ضعف از درون صنعت تایر راه حل را جست به جای این که مشکل را در ضعف دانشگاه یا کمبود تقویت دانشگاه ها در این حوزه دانست.